Τρίτη, Φεβρουαρίου 20, 2007

Σίριαλ....

Σαν φανατικός αναγνώστης του Αλέξη Σταμάτη, έπεσα σε ένα πόστ του blog του που αναφέρεται σε αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές χαρακτηρίζοντας μερικές από αυτές σαν αριστουργήματα. Πραγματικά θα με κάνει να επισκεφτώ σήμερα το videoclub, οι προτάσεις του είναι άκρως ενδιαφέρουσες.
Γενικά με τις σειρές, ελληνικές ή ξένες, δεν τα πηγαίνω καλά. Ιδίως αν τα επεισόδια δεν είναι αυτοτελή, που συνήθως δεν είναι, την πάτησα. Σίγουρα θα χάσω κάποιο και μετά άντε να καταλάβεις τι γίνεται. Χώρια, ότι δεν μπορώ να δεσμεύω το εαυτό μου να στέκεται σαν μπάστακας στο σπίτι περιμένοντας ένα νέο επεισόδιο.

Είδα κι εγώ την πρώτη περίοδο του LOST (Οι αγνοούμενοι) σε DVD. Καλό σενάριο, όλη η απαραίτητη δόση μυστηρίου, καλές ερμηνείες, αλλά...δε μου άρεσε. Το βρήκα λίγο αργό, η πλοκή δεν προχωράει όσο γρήγορα θα ήθελα και εκείνα τα ατέλειωτα φλασμπακ με κουράσανε. Πολύ συχνά πατούσα το Fast Forward στο DVD, για να τελειώνει το επεισόδιο...

Αντιθέτως ενθουσιάστηκα με το "24 Hours" με τον αξιαγάπητο (όσο και σκληρότατο) πράκτορα (εφτάψυχος ο άτιμος!!) Τζακ Μπάουερ, που τον υποδύεται με εξαιρετική επιτυχία ο Kiefer Sutherland. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν σε DVD, οι 5 πρώτες περίοδοι συνολικά 30 δισκάκια!!! Τα είδα όλα....!!! Αυτή τη στιγμή στην Αμερική παίζεται η 6η περίοδος, να δούμε πότε θα έρθει προς τα μέρη μας...

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 16, 2007

Πονόδοντος....

Είμαι από τους ανθρώπους που αντέχουν στον πόνο. Δε φοβάμαι τους γιατρούς, τους εμπιστεύομαι μάλλον, και δεν ιδρώνω κάθε φορά που πρέπει να επισκεφτώ κάποιον.

Το ίδιο, δυστυχώς, δε συμβαίνει τις τελευταίες εβδομάδες και είναι ο πιο σημαντικός λόγος της απουσίας ενημέρωσης του blog μου.
Μάλλον η μάνα μου, ας είναι καλά, μου κληροδότησε τα προβληματικά της δόντια. Από μικρός έκανα σφραγίσματα, έχω κάνα δύο ψεύτικα, μερικές απονεύρωσεις και όλα τα συναφή.

Το κακό παράγινε τώρα τελευταία. Μου βγήκαν προβληματικά τέσσερα(!!) δοντάκια μαζί και από τις δύο πλευρές του στόματός μου. Μιλάμε για πόνο, όχι αστεία! Η καημένη η οδοντίατρός μου λέει πως είμαι ήρωας και φυσικά...σπάνια περίπτωση. Μπορεί να με δείξει σε κάποιο επόμενο συνέδριο οδοντιατρικής σαν...πειραματόζωο μοναδικό στο είδος του.

Και δεν έχω φτάσει ακόμη ούτε στη μέση της θεραπείας. Τώρα βρίσκομαι εν μέσω ισχυρότατης αντιβίωσης για να ηρεμήσουν οι φλεγμονές και έχω καλμάρει λίγο. Λίγες μέρες πριν ο ύπνος ήταν άγνωστη λέξη. Αν και τα παυσίπονα καταναλώνονταν με τις χούφτες, η αποτελεσματικότητά τους ήταν ελάχιστη. Σαν φάντασμα είχα γίνει από την αϋπνία και από την...πείνα

Τί έπεται;; Μια εξαγωγή (μπορεί και δύο), μια μισοτελειωμένη απονεύρωση και ένα ακόμη άτακτο δοντάκι που ακόμη δεν ξέρουμε τι θα το κάνουμε, τόσο χάλια!!!

Ευτυχώς προβλέπεται ευχάριστο τριήμερο με καλή παρέα, καρναβάλια και κέφι. Πάλι καλά που η ταραμοσαλάτα είναι μαλακή...!!!