Τρίτη, Φεβρουαρίου 21, 2006

Μουντάδα...



Μουντή μέρα σήμερα... Συννεφιά, μούχλα, κακή διάθεση. Σηκώθηκα με μεγάλη δυσκολία. Δεν έχω πολλά κέφια. Στη δουλειά είμαι και κάθομαι και γράφω αυτές τις σκόρπιες λέξεις μήπως και μου φτιάξει η διάθεση.
Αλήθεια, για τη δουλειά μου σας είπα;;;
Εκπαιδευτικός είμαι, καθηγητής σε λύκειο κάπου στην ελληνική επαρχία, δεν έχει και τόσο σημασία που...
Λατρεύω τη δουλειά μου, η επαφή με τα παιδιά είναι πραγματικό οξυγόνο. Η ζωντάνια τους, οι εφήμερες στενοχώριες τους, οι εφηβικοί "πονεμένοι" έρωτές τους με κάνουν και γίνομαι συχνά ένα με αυτά. Όχι ότι είμαι πολύ μεγάλος, αλλά μετά τα τριάντα αρχίζω να βλέπω τη ζωή με άλλη ματιά, όχι τόσο αθώα όσο των παιδιών που καθημερινά έρχομαι σε επαφή.
Ακριβείς λεπτομέρειες για την ιδιότητά μου δε θα βρείτε σ' αυτό το ηλεκτρονικό ημερολόγιο. Μπορεί όμως να συναντήσετε σχόλια για την πολύπαθη ελληνική εκπαίδευση μέρος της οποίας είμαι κι εγώ εδώ και πέντε περίπου χρόνια...

Δεν υπάρχουν σχόλια: