Ο φίλος μου ο Μελ(κιάδες)...

Είδα τις "Τρεις Ταφές του Μελκιάδες Εστράντα". Πολυσυζητημένο μοντέρνο γουέστερν με πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη τον σκληρό Tomy Lee Jones. Ο Μελκιάδες Εστράντα σκοτώνεται κατά λάθος(;;) από έναν συνοριοφύλακα και ο φίλος του Πίτερ αναλαμβάνει να κουβαλήσει το βασανισμένο πτώμα του στο χωριό του για να ταφεί από την οικογένειά του. Ένα road movie, που υμνεί με ένα πρωτότυπο τρόπο τη φιλία και τα όρια αυτής.

Ο Lee Jones με αριστοτεχνικό τρόπο, με flash back και παράλληλες ιστορίες, μας δίνει μια ταινία αριστούργημα, έχοντας στα χέρια του ένα εξίσου συγκλονιστικό σενάριο. Ο ίδιος ερμηνεύει λιτά, δωρικά τον σκληροτράχηλο καουμπόι, που βουρκώνει μπροστά στο ήδη σαπισμένο πτώμα του φίλου, ενώ μπορεί να ρίξει και..."μερικές ψηλές" στο δολοφόνο του, που σημειωτέο κουβαλάει μαζί του στο ταξίδι της επιστροφής, αφού ο "νόμος" δεν τον άγγιξε. Ακόμη περισσότερο, κουκούλωσε (στη κυριολεξία, θάβοντας τον Εστράντα) το έγκλημά του.

Η ταινία αποτελεί ένα σχόλιο πάνω στην αδικία, στους ευνοημένους και στους παρίες της σάπιας αμερικανικής κοινωνίας. Έχει υπέροχη φωτογραφία (τα ξερά τοπία του Μεξικού) και υποβλητική μουσική. Με φοβίζουν οι ταινίες που εξυμνούνται από τις κριτικές, αυτή τη φορά πάντως, έπεσαν μέσα.