
Μεγάλο μέρος της ταινίας είναι γυρισμένο κάτω από τα ερείπια δείχνοντας την αγωνία των δύο εγκλωβισμένων και σοβαρά τραυματισμένων αστυνομικών. Ο Stone, σε αντίθεση με το "Platoon", το "Γεννημένος την 4η Ιουλίου" και το "Natural Born Killers", δεν κάνει καμία εικασία (ή κριτική) για τα "πώς" και τα "γιατί". Απλά διηγείται την ιστορία δύο ανθρώπων του καθήκοντος (και των οικογενειών τους παράλληλα), που μια συνηθισμένη τους μέρα μετατράπηκε σε αληθινή κόλαση. "Ζουμάρει" στην αγωνία της επιβίωσης και στην ομορφιά της ζωής τους (μέσα από αρκετά flashback). O Cage και οι υπόλοιποι ανταποκρίνονται άψογα στο ρόλο τους, ο πόνος και ο τρόμος φαίνεται συνεχώς στα πρόσωπά τους.

Το μόνο (ουδέτερο;) σχόλιο γίνεται στο τέλος, όταν ένας πεζοναύτης-ράμπο, που συμμετείχε στη διάσωση, δηλώνει πως "αυτό δε θα περάσει έτσι", υπονοώντας σαφώς τα γνωστά σε όλους μας επακόλουθα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου