Απόδειξη βαρεμάρας

Μετά τη “Σιωπή των Αμνών” και το “Ανθρώπινο Στίγμα” ο Anthony Hopkins έχει γίνει μαϊντανός στη σαλάτα του Hollywood. Χρυσοπληρωμένος μεν, βαρετός δε. Έχει περάσει προ πολλού ο καιρός των μεγάλων ερμηνειών και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για...σύνταξη. Κάθε φορά μου φαίνεται πιο γερασμένος, πιο βαριστημένος, πιο “άντε να τελειώνουμε”. Όταν όμως έχεις “βαρύ” όνομα δικαιούσαι μάλλον να παίζεις σε ό,τι θέλεις και όπως θέλεις, ιδίως όταν υπάρχουν παραγωγοί και στούντιο που πληρώνουν αδρά.

Το “Απόδειξη Ενοχής” (Fracture - άλλη μια πετυχημένη ελληνική απόδοση) είναι μια ταινία που τη βλέπεις, περνάς καλούτσικα και τη ξεχνάς, όπως συμβαίνει με το 90% της σύγχρονης αμερικανικής κινηματογραφικής παραγωγής. Ο Ted Crawford (A. Hopkins) είναι ένας επιτυχημένος αεροναυπηγός που τον κερατώνει η γυναίκα του (τι πρωτότυπο!). Ένα απόγευμα γυρίζει σπίτι, την πυροβολεί και...καλεί την αστυνομία. Εντωμεταξύ έχει κρύψει τα ενοχοποιητικά στοιχεία, παρόλο που παραδέχεται την πράξη του. Ο William Beachum (Ryan Gosling) είναι ο επιτυχημένος δημόσιος κατήγορος που πρέπει να κλείσει πίσω από τα σίδερα των Crawford. Ο τελευταίος, όμως, αποδεικνύεται πανέξυπνος και εξαπατά τους πάντες.

Πάντως, μεταξύ των δύο, ο νεαρούλης είναι σαφώς καλύτερος, ο sir Anthony απλά διεκπεραιωτικός.